Lies-prep

Niet he mooiste moment van m’n leven…

Het kinderziekenhuis.

Mijn liesoperatie-voorbereidingen staan vandaag op het programma.

Geloof me, ik heb er echt geen zin in, toch hier en daar nog een lach in de voorbereiding hoor, want zo’n sissy ben ik ook weer niet.

Nadat papa me helemaal naar Den Haag heeft gebracht (Juliana Kinderziekenhuis) kwam ik bij een mevrouw die eigenlijk niets deed met me, maar wel alles besloot voor overmorgen en er over spark alsof het niets was.

Even langs komen met wat zalf op m’n hand, dan een maskertje, prikje, sneetje, aan elkaar ‘hechten’, dichtmaken, wakker worden, water drinken en terug naar huis… of…. toch nog een dagje + nachtje blijven voor de zekerheid omdat ik zo klein was voor m’n leeftijd.

Pfff noem dat maar niets.

Tussenresultaat in kilogrammen: 5.460 (inclusief lege luier en romper).

Toen we klaar waren was ik zo moe, had slecht geslapen vooraf, en had ik honger omdat het al voorbij etenstijd was.

En het enige waar ik niet mee om kan gaan? Precies honger en slaap tegelijk.
Eén oplossing daarvoor… Kei hard krijsen, gillen, schreeuwen en niet meer willen slapen en/of eten.

En zo geschiedde.

De rest van de dag als normaal doorgebracht op de crèche.