We zijn er bijna… we zijn er bijna…. maar nog niet helemaal…
Het gaat wel goed vandaag, maar omdat de arts streng is en ik toch echt een fles niet op kon, moet ik nog minimaal één nachtje blijven.
Maar ik wil niet meer alleen slapen. Gelukkig heb ik van papa en mama een lief tijgertje gehad die me vannacht gezelschap houdt. En dan hopen dat ik morgen naar huis mag.
Ik kan niet wachten!
En omdat de dag ook lang duurt en papa en ik zich vervelen, hebben we maar gekke foto’s zitten maken, moet je kijken op hoeveel manieren je en doekje op je hoofd kan doen!
Ja… de laatste lootjes wegen altijd het zwaarst, maar het is toch
fijn om te weten dat je naar huis mag; nog maar een paar uurtjes!
tot gauw, dan komen we je thuis opzoeken, want in het ziekenhuis mochten we je niet bezoeken helaaas..XXX