En toen… was ik er al

Het duurde me allemaal wat te lang.

Dus in plaats van nog keurig 3 weken te wachten tot 17 juli vond ik het 28 juni jl. wel welletjes.

Op donderdag avond 27 juni, vlak nadat mijn mama een film had gezien, ging ze douchen.Bij het afdrogen bleek ze licht te bloeden. Omdat ze al wist dat ik drie weken kleiner was dan de theorie in de grafiek aangaf, en daardoor om de dag een ctg van mij liet maken, heeft papa toch maar even gebeld.

Om te voorkomen dat ze de nacht ingingen zonder te weten wat er aan de hand was, mocht mama naar het ziekenhuis.
Dus snel Manouk gebeld, want die wilde graag oppassen. Het was wat kort dag, maar ze was bereid even op mijn grote zus te passen, die al lag te slapen.

In het ziekenhuis hebben ze weer een ctg van mij gemaakt en dat bleek allemaal goed.
De 2cm ontsluiting was niet zo erg, dat gaf niet aan… Het kon nog wel 3 weken duren (en dat moest het ook).
Papa en mama zijn dus naar huis gegaan, want 3 weken wachten daar was wat lang.

Eindelijk rust om 01:00 uur in huize Delcour. Heerlijk!

Om 02:00 kwam mama er achter dat het bloeden toch niet helemaal opgehouden was en had er wat krampen bij.

Toen papa wakker was en mama’s gezicht zag, wist hij hoe laat het was.
Gelijk Manouk weer wakker maken, sleutels afgeven mama de auto in proppen en vol gas naar het ziekenhuis.

Eenmaal aangekomen vroeg de zuster nog: “links voor een ctg of rechts voor bevallen?”. Toen ze mama’s gezicht zag, gingen we rechts af en moest nog even de kamer klaar gemaakt worden.

Inmiddels was het 01:15 – 01:20 en echt wel tijd om haast te maken.
De volgende 40 – 45 minuten zal ik jullie besparen, maar om 03:00 uur op 28 juni 2013 ben ik ter wereld gekomen, gezond en wel.

Alles ging goed, vlot en volgens het boekje (al was het wat efficienter dan in de theorie).
Na even te kroelen en tot leven geknipt te zijn door papa, moest ik op de weegschaal… En… 2030 gram. Euh? Zo weinig, zo klein?

Het was echt waar. Toch maar even mee met de kinderarts.
Mama douchten met de zuster, papa mee met mij.

Gelukkig bleek alles goed, mijn glucose was gelijk al 4,7 (goed), ik was niet heel geel (ook niet voor een Chinees) en mijn tenen, vingers en alles was goed.
Toch, door mijn gewicht, even de couveuse in, infuus er in (to be sure) en plakkers er op om mee te luisteren met m’n hart van goud.

Terwijl mama even kon rusten en papa Manouk kon aflossen thuis om 05:00 uur heb ik lekker liggen dutten in een heerlijk warme omgeving.

Totdat… mijn grote zus even langs kwam… Wow, zo lief, die heeft zelfs voor mij gezongen, zoals ze 2 weken geleden al beloofde toen ik nog in mama’s buik zat.

‘s avonds vond ik het wel welletjes en mocht ik gelukkig in een normaal bedje.

Leuk zo’n dag, veel gedaan, veel meegemaakt en een hoop dingen gezien.

Tijd om lekker te gaan slapen, op naar dag 2.

Oh, papa en mama, van harte gefeliciteerd! 13 jaar samen en 7 jaar getrouwd, en dan nu ook nog de geboortedag van jullie zoon… Mooie dag om te onthouden!

Als cadeau hierbij mijn eerste mooie foto, waarop ik slechts 17 minuten oud ben, dat jullie nog maar lang en gelukkig mogen genieten van mij.